سفارش تبلیغ
صبا ویژن

 

انا لله وانا الیه راجعون
رحلت جانسوز آیت الله تبریزی را به محضر امام زمان (عج) و همچنین تمام شیعیان تسلیت عرض مینمایم .

یکی از خصوصیات روحیات و نکات اخلاقی استاد جدیت و تلاش بىوقفه اى بودکه همگان را به تعجب وا می می داشت این خصیصه از بدو تحصیل و سالیانى دراز قبل، در ایشان به چشم مىخورده است. اهل منزل بارها در دوران تحصیل و تدریس ایشان، مشاهده کرده اند که استاد شبانگاه به مطالعه پرداخته اند و با صداى مؤذن که اذان صبح را مىگفته است سر از کتاب و قلم برداشته اند.
هم دوره ایهاىمعظم له مىگویند: "همواره استاد در حال مطالعه بودند و هیچگاه در جلسات و مهمانیها شرکت نمىکردند بلکه وقتشان منحصراً صرف امور علمى
می گشت، چه در نجف و چه قبل از آن که در قم و در حجره بودند." خود ایشان گاهى مىفرمودند:"من چهل سال است که معناى تعطیلى را نفهمیده ام."

این مرجع عالیقدر در این سن، حاضرنبودند که لحظه اى را هدر دهند و تمام ساعات عمرشان وقف تلاش علمى بود و این سیره ى تمام مدت حیاتشان بودهمانگونه که در نجف اشرف از رفتن به هر گونه مجلس و برنامه اى خوددارى مىورزیدند و حتى بعد از درس چهارشنبه، گاهى تا شنبه از منزل بیرون نمىآمدند و مشغول نوشتن و تحقیق بودند.ایشان با همان روحیه سرشار، به فضل الهى و توجهات امام عصر (عج) مشغول امور علمى بودند و تا چندى پیش علاوه بر دو درس خارج فقه و اصول که عمومى مىباشد درس خارج فقهى نیز در منزل داشتند که فضلاء را از محضرشان بهره مند مىنمودند این درس در گذشته حتى روزهاى تعطیل و جمعه ها و ایام وفیات و تابستان برگزار مىشد افزون بر این، ساعاتى را نیز به پاسخ استفتائات مىپرداختند و وقت دیگرى را براى بحث و پاسخگوئى طلاب اختصاص داده و بقیه اوقات را به تحقیق و تألیف مباحث علمى رجال و فقه و اصول مىگذراندند. و در حقیقت تمام شبانه روز (به استثناى ساعاتى اندک و کوتاه) در خدمت اسلام و مسلمین بودند و ساعات استراحت و خواب بسیار کمى داشتند و از غالب مواهب چشم می پوشیدتا حداکثر بهره را از عمر شریفشان داشته باشند.

ایشان  از نظر علمى و عملى استادى برجسته و بزرگوار ولى در عین حال با عموم افراد بخصوص شاگردان خود با کمال تواضع، برخوردى پدرانه داشته اند. هیچگاه دیده نشده است که در پاسخ به اشکال کسى، او را بکوبند یا از دادن پاسخ، شانه خالى کنند بلکه با گفتن "من در خدمت شما هستم" او را به نقد و اشکال تشویق مىکنند. خلاصه آنکه بین استاد و شاگردانش روابطى عاطفى حکمفرمابود و اگر وقت داشتند گاهى به منزل شاگرد خود نیز مىرفتند   و اگر خبر پیدا می کردند که یکى از آنها مشکل دارد در صدد رفع مشکل برمىآمدند و از هر گونه مساعدتى دریغ نمىورزیدندند و متقابلاً شاگردان هم با شناختى که از استاد داشتند، وى را الگوى اخلاقى و پدر خود مى دانستند. استاد با کمال تواضع، هر روزه حتى روزهاى تعطیل و جمعه تا نزدیک ظهر در منزل جوابگوى مسائل علمى طلاب و فضلاء بودند.

به اعتراف همگان، استاد داراى روحیات و نکاتی بودنددرس آموز و جالب که هر طالبى را به خود جلب مى کردو محبتش را در دل او مىافکند


نوشته شده توسط :مهدی جو (کبری قربانی دشتکی)
 سه شنبه 85 آبان 30 4:4 ع
نظرات دیگران [ نظر]


لیست کل یادداشت های این وبلاگ